Diccionario de la lengua española (2001)

FORMAS NO PERSONALES

Infinitivo

tenacear

Participio

tenaceado

Gerundio

tenaceando

INDICATIVO
SUBJUNTIVO

Presente

tenaceo
tenaceas / tenaceás
tenacea
tenaceamos
tenaceáis / tenacean
tenacean

Futuro simple o Futuro

tenacearé
tenacearás
tenaceará
tenacearemos
tenacearéis / tenacearán
tenacearán

Presente

tenacee
tenacees
tenacee
tenaceemos
tenaceéis / tenaceen
tenaceen

Pretérito imperfecto o Copretérito

tenaceaba
tenaceabas
tenaceaba
tenaceábamos
tenaceabais / tenaceaban
tenaceaban

Condicional simple o Pospretérito

tenacearía
tenacearías
tenacearía
tenacearíamos
tenacearíais / tenacearían
tenacearían

Pretérito imperfecto o Pretérito

tenaceara o tenacease
tenacearas o tenaceases
tenaceara o tenacease
tenaceáramos o tenaceásemos
tenacearais o tenaceaseis / tenacearan o tenaceasen
tenacearan o tenaceasen

Pretérito perfecto simple o Pretérito

tenaceé
tenaceaste
tenaceó
tenaceamos
tenaceasteis / tenacearon
tenacearon

Futuro simple o Futuro

tenaceare
tenaceares
tenaceare
tenaceáremos
tenaceareis / tenacearen
tenacearen

IMPERATIVO
tenacea (tú) / tenaceá (vos)
tenacead (vosotros) / tenaceen (ustedes)

Diccionario de la lengua española (2001)
Real Academia Española © Todos los derechos reservados

cerrar

Buscador general de la RAE