Diccionario de la lengua española (2001)

FORMAS NO PERSONALES

Infinitivo

sospesar

Participio

sospesado

Gerundio

sospesando

INDICATIVO
SUBJUNTIVO

Presente

sospeso
sospesas / sospesás
sospesa
sospesamos
sospesáis / sospesan
sospesan

Futuro simple o Futuro

sospesaré
sospesarás
sospesará
sospesaremos
sospesaréis / sospesarán
sospesarán

Presente

sospese
sospeses
sospese
sospesemos
sospeséis / sospesen
sospesen

Pretérito imperfecto o Copretérito

sospesaba
sospesabas
sospesaba
sospesábamos
sospesabais / sospesaban
sospesaban

Condicional simple o Pospretérito

sospesaría
sospesarías
sospesaría
sospesaríamos
sospesaríais / sospesarían
sospesarían

Pretérito imperfecto o Pretérito

sospesara o sospesase
sospesaras o sospesases
sospesara o sospesase
sospesáramos o sospesásemos
sospesarais o sospesaseis / sospesaran o sospesasen
sospesaran o sospesasen

Pretérito perfecto simple o Pretérito

sospesé
sospesaste
sospesó
sospesamos
sospesasteis / sospesaron
sospesaron

Futuro simple o Futuro

sospesare
sospesares
sospesare
sospesáremos
sospesareis / sospesaren
sospesaren

IMPERATIVO
sospesa (tú) / sospesá (vos)
sospesad (vosotros) / sospesen (ustedes)

Diccionario de la lengua española (2001)
Real Academia Española © Todos los derechos reservados

cerrar

Buscador general de la RAE