Diccionario de la lengua española (2001)

FORMAS NO PERSONALES

Infinitivo

tincar

Participio

tincado

Gerundio

tincando

INDICATIVO
SUBJUNTIVO

Presente

tinco
tincas / tincás
tinca
tincamos
tincáis / tincan
tincan

Futuro simple o Futuro

tincaré
tincarás
tincará
tincaremos
tincaréis / tincarán
tincarán

Presente

tinque
tinques
tinque
tinquemos
tinquéis / tinquen
tinquen

Pretérito imperfecto o Copretérito

tincaba
tincabas
tincaba
tincábamos
tincabais / tincaban
tincaban

Condicional simple o Pospretérito

tincaría
tincarías
tincaría
tincaríamos
tincaríais / tincarían
tincarían

Pretérito imperfecto o Pretérito

tincara o tincase
tincaras o tincases
tincara o tincase
tincáramos o tincásemos
tincarais o tincaseis / tincaran o tincasen
tincaran o tincasen

Pretérito perfecto simple o Pretérito

tinqué
tincaste
tincó
tincamos
tincasteis / tincaron
tincaron

Futuro simple o Futuro

tincare
tincares
tincare
tincáremos
tincareis / tincaren
tincaren

IMPERATIVO
tinca (tú) / tincá (vos)
tincad (vosotros) / tinquen (ustedes)

Diccionario de la lengua española (2001)
Real Academia Española © Todos los derechos reservados

cerrar

Buscador general de la RAE