Diccionario de la lengua española (2001)

FORMAS NO PERSONALES

Infinitivo

enaceitar

Participio

enaceitado

Gerundio

enaceitando

INDICATIVO
SUBJUNTIVO

Presente

enaceito
enaceitas / enaceitás
enaceita
enaceitamos
enaceitáis / enaceitan
enaceitan

Futuro simple o Futuro

enaceitaré
enaceitarás
enaceitará
enaceitaremos
enaceitaréis / enaceitarán
enaceitarán

Presente

enaceite
enaceites
enaceite
enaceitemos
enaceitéis / enaceiten
enaceiten

Pretérito imperfecto o Copretérito

enaceitaba
enaceitabas
enaceitaba
enaceitábamos
enaceitabais / enaceitaban
enaceitaban

Condicional simple o Pospretérito

enaceitaría
enaceitarías
enaceitaría
enaceitaríamos
enaceitaríais / enaceitarían
enaceitarían

Pretérito imperfecto o Pretérito

enaceitara o enaceitase
enaceitaras o enaceitases
enaceitara o enaceitase
enaceitáramos o enaceitásemos
enaceitarais o enaceitaseis / enaceitaran o enaceitasen
enaceitaran o enaceitasen

Pretérito perfecto simple o Pretérito

enaceité
enaceitaste
enaceitó
enaceitamos
enaceitasteis / enaceitaron
enaceitaron

Futuro simple o Futuro

enaceitare
enaceitares
enaceitare
enaceitáremos
enaceitareis / enaceitaren
enaceitaren

IMPERATIVO
enaceita (tú) / enaceitá (vos)
enaceitad (vosotros) / enaceiten (ustedes)

Diccionario de la lengua española (2001)
Real Academia Española © Todos los derechos reservados

cerrar

Buscador general de la RAE