Diccionario de la lengua española (2001)

FORMAS NO PERSONALES

Infinitivo

encintar

Participio

encintado

Gerundio

encintando

INDICATIVO
SUBJUNTIVO

Presente

encinto
encintas / encintás
encinta
encintamos
encintáis / encintan
encintan

Futuro simple o Futuro

encintaré
encintarás
encintará
encintaremos
encintaréis / encintarán
encintarán

Presente

encinte
encintes
encinte
encintemos
encintéis / encinten
encinten

Pretérito imperfecto o Copretérito

encintaba
encintabas
encintaba
encintábamos
encintabais / encintaban
encintaban

Condicional simple o Pospretérito

encintaría
encintarías
encintaría
encintaríamos
encintaríais / encintarían
encintarían

Pretérito imperfecto o Pretérito

encintara o encintase
encintaras o encintases
encintara o encintase
encintáramos o encintásemos
encintarais o encintaseis / encintaran o encintasen
encintaran o encintasen

Pretérito perfecto simple o Pretérito

encinté
encintaste
encintó
encintamos
encintasteis / encintaron
encintaron

Futuro simple o Futuro

encintare
encintares
encintare
encintáremos
encintareis / encintaren
encintaren

IMPERATIVO
encinta (tú) / encintá (vos)
encintad (vosotros) / encinten (ustedes)

Diccionario de la lengua española (2001)
Real Academia Española © Todos los derechos reservados

cerrar

Buscador general de la RAE