Diccionario de la lengua española (2001)

FORMAS NO PERSONALES

Infinitivo

arrodrigar

Participio

arrodrigado

Gerundio

arrodrigando

INDICATIVO
SUBJUNTIVO

Presente

arrodrigo
arrodrigas / arrodrigás
arrodriga
arrodrigamos
arrodrigáis / arrodrigan
arrodrigan

Futuro simple o Futuro

arrodrigaré
arrodrigarás
arrodrigará
arrodrigaremos
arrodrigaréis / arrodrigarán
arrodrigarán

Presente

arrodrigue
arrodrigues
arrodrigue
arrodriguemos
arrodriguéis / arrodriguen
arrodriguen

Pretérito imperfecto o Copretérito

arrodrigaba
arrodrigabas
arrodrigaba
arrodrigábamos
arrodrigabais / arrodrigaban
arrodrigaban

Condicional simple o Pospretérito

arrodrigaría
arrodrigarías
arrodrigaría
arrodrigaríamos
arrodrigaríais / arrodrigarían
arrodrigarían

Pretérito imperfecto o Pretérito

arrodrigara o arrodrigase
arrodrigaras o arrodrigases
arrodrigara o arrodrigase
arrodrigáramos o arrodrigásemos
arrodrigarais o arrodrigaseis / arrodrigaran o arrodrigasen
arrodrigaran o arrodrigasen

Pretérito perfecto simple o Pretérito

arrodrigué
arrodrigaste
arrodrigó
arrodrigamos
arrodrigasteis / arrodrigaron
arrodrigaron

Futuro simple o Futuro

arrodrigare
arrodrigares
arrodrigare
arrodrigáremos
arrodrigareis / arrodrigaren
arrodrigaren

IMPERATIVO
arrodriga (tú) / arrodrigá (vos)
arrodrigad (vosotros) / arrodriguen (ustedes)

Diccionario de la lengua española (2001)
Real Academia Española © Todos los derechos reservados

cerrar

Buscador general de la RAE