Diccionario de la lengua española (2001)

FORMAS NO PERSONALES

Infinitivo

desbornizar

Participio

desbornizado

Gerundio

desbornizando

INDICATIVO
SUBJUNTIVO

Presente

desbornizo
desbornizas / desbornizás
desborniza
desbornizamos
desbornizáis / desbornizan
desbornizan

Futuro simple o Futuro

desbornizaré
desbornizarás
desbornizará
desbornizaremos
desbornizaréis / desbornizarán
desbornizarán

Presente

desbornice
desbornices
desbornice
desbornicemos
desbornicéis / desbornicen
desbornicen

Pretérito imperfecto o Copretérito

desbornizaba
desbornizabas
desbornizaba
desbornizábamos
desbornizabais / desbornizaban
desbornizaban

Condicional simple o Pospretérito

desbornizaría
desbornizarías
desbornizaría
desbornizaríamos
desbornizaríais / desbornizarían
desbornizarían

Pretérito imperfecto o Pretérito

desbornizara o desbornizase
desbornizaras o desbornizases
desbornizara o desbornizase
desbornizáramos o desbornizásemos
desbornizarais o desbornizaseis / desbornizaran o desbornizasen
desbornizaran o desbornizasen

Pretérito perfecto simple o Pretérito

desbornicé
desbornizaste
desbornizó
desbornizamos
desbornizasteis / desbornizaron
desbornizaron

Futuro simple o Futuro

desbornizare
desbornizares
desbornizare
desbornizáremos
desbornizareis / desbornizaren
desbornizaren

IMPERATIVO
desborniza (tú) / desbornizá (vos)
desbornizad (vosotros) / desbornicen (ustedes)

Diccionario de la lengua española (2001)
Real Academia Española © Todos los derechos reservados

cerrar

Buscador general de la RAE