Diccionario de la lengua española (2001)

FORMAS NO PERSONALES

Infinitivo

atronar

Participio

atronado

Gerundio

atronando

INDICATIVO
SUBJUNTIVO

Presente

atrueno
atruenas / atronás
atruena
atronamos
atronáis / atruenan
atruenan

Futuro simple o Futuro

atronaré
atronarás
atronará
atronaremos
atronaréis / atronarán
atronarán

Presente

atruene
atruenes
atruene
atronemos
atronéis / atruenen
atruenen

Pretérito imperfecto o Copretérito

atronaba
atronabas
atronaba
atronábamos
atronabais / atronaban
atronaban

Condicional simple o Pospretérito

atronaría
atronarías
atronaría
atronaríamos
atronaríais / atronarían
atronarían

Pretérito imperfecto o Pretérito

atronara o atronase
atronaras o atronases
atronara o atronase
atronáramos o atronásemos
atronarais o atronaseis / atronaran o atronasen
atronaran o atronasen

Pretérito perfecto simple o Pretérito

atroné
atronaste
atronó
atronamos
atronasteis / atronaron
atronaron

Futuro simple o Futuro

atronare
atronares
atronare
atronáremos
atronareis / atronaren
atronaren

IMPERATIVO
atruena (tú) / atroná (vos)
atronad (vosotros) / atruenen (ustedes)

Diccionario de la lengua española (2001)
Real Academia Española © Todos los derechos reservados

cerrar

Buscador general de la RAE