Diccionario de la lengua española (2001)

FORMAS NO PERSONALES

Infinitivo

anolar

Participio

anolado

Gerundio

anolando

INDICATIVO
SUBJUNTIVO

Presente

anolo
anolas / anolás
anola
anolamos
anoláis / anolan
anolan

Futuro simple o Futuro

anolaré
anolarás
anolará
anolaremos
anolaréis / anolarán
anolarán

Presente

anole
anoles
anole
anolemos
anoléis / anolen
anolen

Pretérito imperfecto o Copretérito

anolaba
anolabas
anolaba
anolábamos
anolabais / anolaban
anolaban

Condicional simple o Pospretérito

anolaría
anolarías
anolaría
anolaríamos
anolaríais / anolarían
anolarían

Pretérito imperfecto o Pretérito

anolara o anolase
anolaras o anolases
anolara o anolase
anoláramos o anolásemos
anolarais o anolaseis / anolaran o anolasen
anolaran o anolasen

Pretérito perfecto simple o Pretérito

anolé
anolaste
anoló
anolamos
anolasteis / anolaron
anolaron

Futuro simple o Futuro

anolare
anolares
anolare
anoláremos
anolareis / anolaren
anolaren

IMPERATIVO
anola (tú) / anolá (vos)
anolad (vosotros) / anolen (ustedes)

Diccionario de la lengua española (2001)
Real Academia Española © Todos los derechos reservados

cerrar

Buscador general de la RAE