Diccionario de la lengua española (2001)

FORMAS NO PERSONALES

Infinitivo

desbinzar

Participio

desbinzado

Gerundio

desbinzando

INDICATIVO
SUBJUNTIVO

Presente

desbinzo
desbinzas / desbinzás
desbinza
desbinzamos
desbinzáis / desbinzan
desbinzan

Futuro simple o Futuro

desbinzaré
desbinzarás
desbinzará
desbinzaremos
desbinzaréis / desbinzarán
desbinzarán

Presente

desbince
desbinces
desbince
desbincemos
desbincéis / desbincen
desbincen

Pretérito imperfecto o Copretérito

desbinzaba
desbinzabas
desbinzaba
desbinzábamos
desbinzabais / desbinzaban
desbinzaban

Condicional simple o Pospretérito

desbinzaría
desbinzarías
desbinzaría
desbinzaríamos
desbinzaríais / desbinzarían
desbinzarían

Pretérito imperfecto o Pretérito

desbinzara o desbinzase
desbinzaras o desbinzases
desbinzara o desbinzase
desbinzáramos o desbinzásemos
desbinzarais o desbinzaseis / desbinzaran o desbinzasen
desbinzaran o desbinzasen

Pretérito perfecto simple o Pretérito

desbincé
desbinzaste
desbinzó
desbinzamos
desbinzasteis / desbinzaron
desbinzaron

Futuro simple o Futuro

desbinzare
desbinzares
desbinzare
desbinzáremos
desbinzareis / desbinzaren
desbinzaren

IMPERATIVO
desbinza (tú) / desbinzá (vos)
desbinzad (vosotros) / desbincen (ustedes)

Diccionario de la lengua española (2001)
Real Academia Española © Todos los derechos reservados

cerrar

Buscador general de la RAE