Diccionario de la lengua española (2001)

FORMAS NO PERSONALES

Infinitivo

aseglarizar

Participio

aseglarizado

Gerundio

aseglarizando

INDICATIVO
SUBJUNTIVO

Presente

aseglarizo
aseglarizas / aseglarizás
aseglariza
aseglarizamos
aseglarizáis / aseglarizan
aseglarizan

Futuro simple o Futuro

aseglarizaré
aseglarizarás
aseglarizará
aseglarizaremos
aseglarizaréis / aseglarizarán
aseglarizarán

Presente

aseglarice
aseglarices
aseglarice
aseglaricemos
aseglaricéis / aseglaricen
aseglaricen

Pretérito imperfecto o Copretérito

aseglarizaba
aseglarizabas
aseglarizaba
aseglarizábamos
aseglarizabais / aseglarizaban
aseglarizaban

Condicional simple o Pospretérito

aseglarizaría
aseglarizarías
aseglarizaría
aseglarizaríamos
aseglarizaríais / aseglarizarían
aseglarizarían

Pretérito imperfecto o Pretérito

aseglarizara o aseglarizase
aseglarizaras o aseglarizases
aseglarizara o aseglarizase
aseglarizáramos o aseglarizásemos
aseglarizarais o aseglarizaseis / aseglarizaran o aseglarizasen
aseglarizaran o aseglarizasen

Pretérito perfecto simple o Pretérito

aseglaricé
aseglarizaste
aseglarizó
aseglarizamos
aseglarizasteis / aseglarizaron
aseglarizaron

Futuro simple o Futuro

aseglarizare
aseglarizares
aseglarizare
aseglarizáremos
aseglarizareis / aseglarizaren
aseglarizaren

IMPERATIVO
aseglariza (tú) / aseglarizá (vos)
aseglarizad (vosotros) / aseglaricen (ustedes)

Diccionario de la lengua española (2001)
Real Academia Española © Todos los derechos reservados

cerrar

Buscador general de la RAE