Diccionario de la lengua española (2001)

FORMAS NO PERSONALES

Infinitivo

conchabar

Participio

conchabado

Gerundio

conchabando

INDICATIVO
SUBJUNTIVO

Presente

conchabo
conchabas / conchabás
conchaba
conchabamos
conchabáis / conchaban
conchaban

Futuro simple o Futuro

conchabaré
conchabarás
conchabará
conchabaremos
conchabaréis / conchabarán
conchabarán

Presente

conchabe
conchabes
conchabe
conchabemos
conchabéis / conchaben
conchaben

Pretérito imperfecto o Copretérito

conchababa
conchababas
conchababa
conchabábamos
conchababais / conchababan
conchababan

Condicional simple o Pospretérito

conchabaría
conchabarías
conchabaría
conchabaríamos
conchabaríais / conchabarían
conchabarían

Pretérito imperfecto o Pretérito

conchabara o conchabase
conchabaras o conchabases
conchabara o conchabase
conchabáramos o conchabásemos
conchabarais o conchabaseis / conchabaran o conchabasen
conchabaran o conchabasen

Pretérito perfecto simple o Pretérito

conchabé
conchabaste
conchabó
conchabamos
conchabasteis / conchabaron
conchabaron

Futuro simple o Futuro

conchabare
conchabares
conchabare
conchabáremos
conchabareis / conchabaren
conchabaren

IMPERATIVO
conchaba (tú) / conchabá (vos)
conchabad (vosotros) / conchaben (ustedes)

Diccionario de la lengua española (2001)
Real Academia Española © Todos los derechos reservados

cerrar

Buscador general de la RAE