Diccionario de la lengua española (2001)

FORMAS NO PERSONALES

Infinitivo

amezquindarse

Participio

amezquindado

Gerundio

amezquindándome, amezquindándote, etc.

INDICATIVO
SUBJUNTIVO

Presente

me amezquindo
te amezquindas / te amezquindás
se amezquinda
nos amezquindamos
os amezquindáis / se amezquindan
se amezquindan

Futuro simple o Futuro

me amezquindaré
te amezquindarás
se amezquindará
nos amezquindaremos
os amezquindaréis / se amezquindarán
se amezquindarán

Presente

me amezquinde
te amezquindes
se amezquinde
nos amezquindemos
os amezquindéis / se amezquinden
se amezquinden

Pretérito imperfecto o Copretérito

me amezquindaba
te amezquindabas
se amezquindaba
nos amezquindábamos
os amezquindabais / se amezquindaban
se amezquindaban

Condicional simple o Pospretérito

me amezquindaría
te amezquindarías
se amezquindaría
nos amezquindaríamos
os amezquindaríais / se amezquindarían
se amezquindarían

Pretérito imperfecto o Pretérito

me amezquindara o me amezquindase
te amezquindaras o te amezquindases
se amezquindara o se amezquindase
nos amezquindáramos o nos amezquindásemos
os amezquindarais u os amezquindaseis / se amezquindaran o se amezquindasen
se amezquindaran o se amezquindasen

Pretérito perfecto simple o Pretérito

me amezquindé
te amezquindaste
se amezquindó
nos amezquindamos
os amezquindasteis / se amezquindaron
se amezquindaron

Futuro simple o Futuro

me amezquindare
te amezquindares
se amezquindare
nos amezquindáremos
os amezquindareis / se amezquindaren
se amezquindaren

IMPERATIVO
amezquíndate (tú) / amezquindate (vos)
amezquindaos (vosotros) / amezquíndense (ustedes)

Diccionario de la lengua española (2001)
Real Academia Española © Todos los derechos reservados

cerrar

Buscador general de la RAE