Diccionario de la lengua española (2001)

FORMAS NO PERSONALES

Infinitivo

contramatarse

Participio

contramatado

Gerundio

contramatándome, contramatándote, etc.

INDICATIVO
SUBJUNTIVO

Presente

me contramato
te contramatas / te contramatás
se contramata
nos contramatamos
os contramatáis / se contramatan
se contramatan

Futuro simple o Futuro

me contramataré
te contramatarás
se contramatará
nos contramataremos
os contramataréis / se contramatarán
se contramatarán

Presente

me contramate
te contramates
se contramate
nos contramatemos
os contramatéis / se contramaten
se contramaten

Pretérito imperfecto o Copretérito

me contramataba
te contramatabas
se contramataba
nos contramatábamos
os contramatabais / se contramataban
se contramataban

Condicional simple o Pospretérito

me contramataría
te contramatarías
se contramataría
nos contramataríamos
os contramataríais / se contramatarían
se contramatarían

Pretérito imperfecto o Pretérito

me contramatara o me contramatase
te contramataras o te contramatases
se contramatara o se contramatase
nos contramatáramos o nos contramatásemos
os contramatarais u os contramataseis / se contramataran o se contramatasen
se contramataran o se contramatasen

Pretérito perfecto simple o Pretérito

me contramaté
te contramataste
se contramató
nos contramatamos
os contramatasteis / se contramataron
se contramataron

Futuro simple o Futuro

me contramatare
te contramatares
se contramatare
nos contramatáremos
os contramatareis / se contramataren
se contramataren

IMPERATIVO
contramátate (tú) / contramatate (vos)
contramataos (vosotros) / contramátense (ustedes)

Diccionario de la lengua española (2001)
Real Academia Española © Todos los derechos reservados

cerrar

Buscador general de la RAE