Diccionario de la lengua española (2001)

FORMAS NO PERSONALES

Infinitivo

neutralizar

Participio

neutralizado

Gerundio

neutralizando

INDICATIVO
SUBJUNTIVO

Presente

neutralizo
neutralizas / neutralizás
neutraliza
neutralizamos
neutralizáis / neutralizan
neutralizan

Futuro simple o Futuro

neutralizaré
neutralizarás
neutralizará
neutralizaremos
neutralizaréis / neutralizarán
neutralizarán

Presente

neutralice
neutralices
neutralice
neutralicemos
neutralicéis / neutralicen
neutralicen

Pretérito imperfecto o Copretérito

neutralizaba
neutralizabas
neutralizaba
neutralizábamos
neutralizabais / neutralizaban
neutralizaban

Condicional simple o Pospretérito

neutralizaría
neutralizarías
neutralizaría
neutralizaríamos
neutralizaríais / neutralizarían
neutralizarían

Pretérito imperfecto o Pretérito

neutralizara o neutralizase
neutralizaras o neutralizases
neutralizara o neutralizase
neutralizáramos o neutralizásemos
neutralizarais o neutralizaseis / neutralizaran o neutralizasen
neutralizaran o neutralizasen

Pretérito perfecto simple o Pretérito

neutralicé
neutralizaste
neutralizó
neutralizamos
neutralizasteis / neutralizaron
neutralizaron

Futuro simple o Futuro

neutralizare
neutralizares
neutralizare
neutralizáremos
neutralizareis / neutralizaren
neutralizaren

IMPERATIVO
neutraliza (tú) / neutralizá (vos)
neutralizad (vosotros) / neutralicen (ustedes)

Diccionario de la lengua española (2001)
Real Academia Española © Todos los derechos reservados

cerrar

Buscador general de la RAE