Diccionario de la lengua española (2001)

FORMAS NO PERSONALES

Infinitivo

desabrochar

Participio

desabrochado

Gerundio

desabrochando

INDICATIVO
SUBJUNTIVO

Presente

desabrocho
desabrochas / desabrochás
desabrocha
desabrochamos
desabrocháis / desabrochan
desabrochan

Futuro simple o Futuro

desabrocharé
desabrocharás
desabrochará
desabrocharemos
desabrocharéis / desabrocharán
desabrocharán

Presente

desabroche
desabroches
desabroche
desabrochemos
desabrochéis / desabrochen
desabrochen

Pretérito imperfecto o Copretérito

desabrochaba
desabrochabas
desabrochaba
desabrochábamos
desabrochabais / desabrochaban
desabrochaban

Condicional simple o Pospretérito

desabrocharía
desabrocharías
desabrocharía
desabrocharíamos
desabrocharíais / desabrocharían
desabrocharían

Pretérito imperfecto o Pretérito

desabrochara o desabrochase
desabrocharas o desabrochases
desabrochara o desabrochase
desabrocháramos o desabrochásemos
desabrocharais o desabrochaseis / desabrocharan o desabrochasen
desabrocharan o desabrochasen

Pretérito perfecto simple o Pretérito

desabroché
desabrochaste
desabrochó
desabrochamos
desabrochasteis / desabrocharon
desabrocharon

Futuro simple o Futuro

desabrochare
desabrochares
desabrochare
desabrocháremos
desabrochareis / desabrocharen
desabrocharen

IMPERATIVO
desabrocha (tú) / desabrochá (vos)
desabrochad (vosotros) / desabrochen (ustedes)

Diccionario de la lengua española (2001)
Real Academia Española © Todos los derechos reservados

cerrar

Buscador general de la RAE