Diccionario de la lengua española (2001)

FORMAS NO PERSONALES

Infinitivo

sonsañar

Participio

sonsañado

Gerundio

sonsañando

INDICATIVO
SUBJUNTIVO

Presente

sonsaño
sonsañas / sonsañás
sonsaña
sonsañamos
sonsañáis / sonsañan
sonsañan

Futuro simple o Futuro

sonsañaré
sonsañarás
sonsañará
sonsañaremos
sonsañaréis / sonsañarán
sonsañarán

Presente

sonsañe
sonsañes
sonsañe
sonsañemos
sonsañéis / sonsañen
sonsañen

Pretérito imperfecto o Copretérito

sonsañaba
sonsañabas
sonsañaba
sonsañábamos
sonsañabais / sonsañaban
sonsañaban

Condicional simple o Pospretérito

sonsañaría
sonsañarías
sonsañaría
sonsañaríamos
sonsañaríais / sonsañarían
sonsañarían

Pretérito imperfecto o Pretérito

sonsañara o sonsañase
sonsañaras o sonsañases
sonsañara o sonsañase
sonsañáramos o sonsañásemos
sonsañarais o sonsañaseis / sonsañaran o sonsañasen
sonsañaran o sonsañasen

Pretérito perfecto simple o Pretérito

sonsañé
sonsañaste
sonsañó
sonsañamos
sonsañasteis / sonsañaron
sonsañaron

Futuro simple o Futuro

sonsañare
sonsañares
sonsañare
sonsañáremos
sonsañareis / sonsañaren
sonsañaren

IMPERATIVO
sonsaña (tú) / sonsañá (vos)
sonsañad (vosotros) / sonsañen (ustedes)

Diccionario de la lengua española (2001)
Real Academia Española © Todos los derechos reservados

cerrar

Buscador general de la RAE