Diccionario de la lengua española (2001)
FORMAS NO PERSONALES | ||
Infinitivo amenorgar | Participio amenorgado | Gerundio amenorgando |
INDICATIVO | SUBJUNTIVO | |
Presente amenorgo | Futuro simple o Futuro amenorgaré | Presente amenorgue |
Pretérito imperfecto o Copretérito amenorgaba | Condicional simple o Pospretérito amenorgaría | Pretérito imperfecto o Pretérito amenorgara o amenorgase |
Pretérito perfecto simple o Pretérito amenorgué | Futuro simple o Futuro amenorgare | |
IMPERATIVO | ||
amenorga (tú) / amenorgá (vos) amenorgad (vosotros) / amenorguen (ustedes) |
Diccionario de la lengua española (2001)
Real Academia Española © Todos los derechos reservados