Diccionario de la lengua española (2001)

FORMAS NO PERSONALES

Infinitivo

potenciar

Participio

potenciado

Gerundio

potenciando

INDICATIVO
SUBJUNTIVO

Presente

potencio
potencias / potenciás
potencia
potenciamos
potenciáis / potencian
potencian

Futuro simple o Futuro

potenciaré
potenciarás
potenciará
potenciaremos
potenciaréis / potenciarán
potenciarán

Presente

potencie
potencies
potencie
potenciemos
potenciéis / potencien
potencien

Pretérito imperfecto o Copretérito

potenciaba
potenciabas
potenciaba
potenciábamos
potenciabais / potenciaban
potenciaban

Condicional simple o Pospretérito

potenciaría
potenciarías
potenciaría
potenciaríamos
potenciaríais / potenciarían
potenciarían

Pretérito imperfecto o Pretérito

potenciara o potenciase
potenciaras o potenciases
potenciara o potenciase
potenciáramos o potenciásemos
potenciarais o potenciaseis / potenciaran o potenciasen
potenciaran o potenciasen

Pretérito perfecto simple o Pretérito

potencié
potenciaste
potenció
potenciamos
potenciasteis / potenciaron
potenciaron

Futuro simple o Futuro

potenciare
potenciares
potenciare
potenciáremos
potenciareis / potenciaren
potenciaren

IMPERATIVO
potencia (tú) / potenciá (vos)
potenciad (vosotros) / potencien (ustedes)

Diccionario de la lengua española (2001)
Real Academia Española © Todos los derechos reservados

cerrar

Buscador general de la RAE