Diccionario de la lengua española (2001)

FORMAS NO PERSONALES

Infinitivo

engrilletar

Participio

engrilletado

Gerundio

engrilletando

INDICATIVO
SUBJUNTIVO

Presente

engrilleto
engrilletas / engrilletás
engrilleta
engrilletamos
engrilletáis / engrilletan
engrilletan

Futuro simple o Futuro

engrilletaré
engrilletarás
engrilletará
engrilletaremos
engrilletaréis / engrilletarán
engrilletarán

Presente

engrillete
engrilletes
engrillete
engrilletemos
engrilletéis / engrilleten
engrilleten

Pretérito imperfecto o Copretérito

engrilletaba
engrilletabas
engrilletaba
engrilletábamos
engrilletabais / engrilletaban
engrilletaban

Condicional simple o Pospretérito

engrilletaría
engrilletarías
engrilletaría
engrilletaríamos
engrilletaríais / engrilletarían
engrilletarían

Pretérito imperfecto o Pretérito

engrilletara o engrilletase
engrilletaras o engrilletases
engrilletara o engrilletase
engrilletáramos o engrilletásemos
engrilletarais o engrilletaseis / engrilletaran o engrilletasen
engrilletaran o engrilletasen

Pretérito perfecto simple o Pretérito

engrilleté
engrilletaste
engrilletó
engrilletamos
engrilletasteis / engrilletaron
engrilletaron

Futuro simple o Futuro

engrilletare
engrilletares
engrilletare
engrilletáremos
engrilletareis / engrilletaren
engrilletaren

IMPERATIVO
engrilleta (tú) / engrilletá (vos)
engrilletad (vosotros) / engrilleten (ustedes)

Diccionario de la lengua española (2001)
Real Academia Española © Todos los derechos reservados

cerrar

Buscador general de la RAE