Diccionario de la lengua española (2001)

FORMAS NO PERSONALES

Infinitivo

mundificar

Participio

mundificado

Gerundio

mundificando

INDICATIVO
SUBJUNTIVO

Presente

mundifico
mundificas / mundificás
mundifica
mundificamos
mundificáis / mundifican
mundifican

Futuro simple o Futuro

mundificaré
mundificarás
mundificará
mundificaremos
mundificaréis / mundificarán
mundificarán

Presente

mundifique
mundifiques
mundifique
mundifiquemos
mundifiquéis / mundifiquen
mundifiquen

Pretérito imperfecto o Copretérito

mundificaba
mundificabas
mundificaba
mundificábamos
mundificabais / mundificaban
mundificaban

Condicional simple o Pospretérito

mundificaría
mundificarías
mundificaría
mundificaríamos
mundificaríais / mundificarían
mundificarían

Pretérito imperfecto o Pretérito

mundificara o mundificase
mundificaras o mundificases
mundificara o mundificase
mundificáramos o mundificásemos
mundificarais o mundificaseis / mundificaran o mundificasen
mundificaran o mundificasen

Pretérito perfecto simple o Pretérito

mundifiqué
mundificaste
mundificó
mundificamos
mundificasteis / mundificaron
mundificaron

Futuro simple o Futuro

mundificare
mundificares
mundificare
mundificáremos
mundificareis / mundificaren
mundificaren

IMPERATIVO
mundifica (tú) / mundificá (vos)
mundificad (vosotros) / mundifiquen (ustedes)

Diccionario de la lengua española (2001)
Real Academia Española © Todos los derechos reservados

cerrar

Buscador general de la RAE