Diccionario de la lengua española (2001)

FORMAS NO PERSONALES

Infinitivo

dogmatizar

Participio

dogmatizado

Gerundio

dogmatizando

INDICATIVO
SUBJUNTIVO

Presente

dogmatizo
dogmatizas / dogmatizás
dogmatiza
dogmatizamos
dogmatizáis / dogmatizan
dogmatizan

Futuro simple o Futuro

dogmatizaré
dogmatizarás
dogmatizará
dogmatizaremos
dogmatizaréis / dogmatizarán
dogmatizarán

Presente

dogmatice
dogmatices
dogmatice
dogmaticemos
dogmaticéis / dogmaticen
dogmaticen

Pretérito imperfecto o Copretérito

dogmatizaba
dogmatizabas
dogmatizaba
dogmatizábamos
dogmatizabais / dogmatizaban
dogmatizaban

Condicional simple o Pospretérito

dogmatizaría
dogmatizarías
dogmatizaría
dogmatizaríamos
dogmatizaríais / dogmatizarían
dogmatizarían

Pretérito imperfecto o Pretérito

dogmatizara o dogmatizase
dogmatizaras o dogmatizases
dogmatizara o dogmatizase
dogmatizáramos o dogmatizásemos
dogmatizarais o dogmatizaseis / dogmatizaran o dogmatizasen
dogmatizaran o dogmatizasen

Pretérito perfecto simple o Pretérito

dogmaticé
dogmatizaste
dogmatizó
dogmatizamos
dogmatizasteis / dogmatizaron
dogmatizaron

Futuro simple o Futuro

dogmatizare
dogmatizares
dogmatizare
dogmatizáremos
dogmatizareis / dogmatizaren
dogmatizaren

IMPERATIVO
dogmatiza (tú) / dogmatizá (vos)
dogmatizad (vosotros) / dogmaticen (ustedes)

Diccionario de la lengua española (2001)
Real Academia Española © Todos los derechos reservados

cerrar

Buscador general de la RAE