Diccionario de la lengua española (2001)

Presente

me coñeo
te coñeas / te coñeás
se coñea
nos coñeamos
os coñeáis / se coñean
se coñean

Futuro simple o Futuro

me coñearé
te coñearás
se coñeará
nos coñearemos
os coñearéis / se coñearán
se coñearán

Presente

me coñee
te coñees
se coñee
nos coñeemos
os coñeéis / se coñeen
se coñeen

Pretérito imperfecto o Copretérito

me coñeaba
te coñeabas
se coñeaba
nos coñeábamos
os coñeabais / se coñeaban
se coñeaban

Condicional simple o Pospretérito

me coñearía
te coñearías
se coñearía
nos coñearíamos
os coñearíais / se coñearían
se coñearían

Pretérito imperfecto o Pretérito

me coñeara o me coñease
te coñearas o te coñeases
se coñeara o se coñease
nos coñeáramos o nos coñeásemos
os coñearais u os coñeaseis / se coñearan o se coñeasen
se coñearan o se coñeasen

Pretérito perfecto simple o Pretérito

me coñeé
te coñeaste
se coñeó
nos coñeamos
os coñeasteis / se coñearon
se coñearon

Futuro simple o Futuro

me coñeare
te coñeares
se coñeare
nos coñeáremos
os coñeareis / se coñearen
se coñearen