Diccionario de la lengua española (2001)

FORMAS NO PERSONALES

Infinitivo

atocinar

Participio

atocinado

Gerundio

atocinando

INDICATIVO
SUBJUNTIVO

Presente

atocino
atocinas / atocinás
atocina
atocinamos
atocináis / atocinan
atocinan

Futuro simple o Futuro

atocinaré
atocinarás
atocinará
atocinaremos
atocinaréis / atocinarán
atocinarán

Presente

atocine
atocines
atocine
atocinemos
atocinéis / atocinen
atocinen

Pretérito imperfecto o Copretérito

atocinaba
atocinabas
atocinaba
atocinábamos
atocinabais / atocinaban
atocinaban

Condicional simple o Pospretérito

atocinaría
atocinarías
atocinaría
atocinaríamos
atocinaríais / atocinarían
atocinarían

Pretérito imperfecto o Pretérito

atocinara o atocinase
atocinaras o atocinases
atocinara o atocinase
atocináramos o atocinásemos
atocinarais o atocinaseis / atocinaran o atocinasen
atocinaran o atocinasen

Pretérito perfecto simple o Pretérito

atociné
atocinaste
atocinó
atocinamos
atocinasteis / atocinaron
atocinaron

Futuro simple o Futuro

atocinare
atocinares
atocinare
atocináremos
atocinareis / atocinaren
atocinaren

IMPERATIVO
atocina (tú) / atociná (vos)
atocinad (vosotros) / atocinen (ustedes)

Diccionario de la lengua española (2001)
Real Academia Española © Todos los derechos reservados

cerrar

Buscador general de la RAE