Diccionario de la lengua española (2001)

FORMAS NO PERSONALES

Infinitivo

espetar

Participio

espetado

Gerundio

espetando

INDICATIVO
SUBJUNTIVO

Presente

espeto
espetas / espetás
espeta
espetamos
espetáis / espetan
espetan

Futuro simple o Futuro

espetaré
espetarás
espetará
espetaremos
espetaréis / espetarán
espetarán

Presente

espete
espetes
espete
espetemos
espetéis / espeten
espeten

Pretérito imperfecto o Copretérito

espetaba
espetabas
espetaba
espetábamos
espetabais / espetaban
espetaban

Condicional simple o Pospretérito

espetaría
espetarías
espetaría
espetaríamos
espetaríais / espetarían
espetarían

Pretérito imperfecto o Pretérito

espetara o espetase
espetaras o espetases
espetara o espetase
espetáramos o espetásemos
espetarais o espetaseis / espetaran o espetasen
espetaran o espetasen

Pretérito perfecto simple o Pretérito

espeté
espetaste
espetó
espetamos
espetasteis / espetaron
espetaron

Futuro simple o Futuro

espetare
espetares
espetare
espetáremos
espetareis / espetaren
espetaren

IMPERATIVO
espeta (tú) / espetá (vos)
espetad (vosotros) / espeten (ustedes)

Diccionario de la lengua española (2001)
Real Academia Española © Todos los derechos reservados

cerrar

Buscador general de la RAE