Diccionario de la lengua española (2001)

FORMAS NO PERSONALES

Infinitivo

infibular

Participio

infibulado

Gerundio

infibulando

INDICATIVO
SUBJUNTIVO

Presente

infibulo
infibulas / infibulás
infibula
infibulamos
infibuláis / infibulan
infibulan

Futuro simple o Futuro

infibularé
infibularás
infibulará
infibularemos
infibularéis / infibularán
infibularán

Presente

infibule
infibules
infibule
infibulemos
infibuléis / infibulen
infibulen

Pretérito imperfecto o Copretérito

infibulaba
infibulabas
infibulaba
infibulábamos
infibulabais / infibulaban
infibulaban

Condicional simple o Pospretérito

infibularía
infibularías
infibularía
infibularíamos
infibularíais / infibularían
infibularían

Pretérito imperfecto o Pretérito

infibulara o infibulase
infibularas o infibulases
infibulara o infibulase
infibuláramos o infibulásemos
infibularais o infibulaseis / infibularan o infibulasen
infibularan o infibulasen

Pretérito perfecto simple o Pretérito

infibulé
infibulaste
infibuló
infibulamos
infibulasteis / infibularon
infibularon

Futuro simple o Futuro

infibulare
infibulares
infibulare
infibuláremos
infibulareis / infibularen
infibularen

IMPERATIVO
infibula (tú) / infibulá (vos)
infibulad (vosotros) / infibulen (ustedes)

Diccionario de la lengua española (2001)
Real Academia Española © Todos los derechos reservados

cerrar

Buscador general de la RAE