Diccionario de la lengua española (2001)

FORMAS NO PERSONALES

Infinitivo

apunchar

Participio

apunchado

Gerundio

apunchando

INDICATIVO
SUBJUNTIVO

Presente

apuncho
apunchas / apunchás
apuncha
apunchamos
apuncháis / apunchan
apunchan

Futuro simple o Futuro

apuncharé
apuncharás
apunchará
apuncharemos
apuncharéis / apuncharán
apuncharán

Presente

apunche
apunches
apunche
apunchemos
apunchéis / apunchen
apunchen

Pretérito imperfecto o Copretérito

apunchaba
apunchabas
apunchaba
apunchábamos
apunchabais / apunchaban
apunchaban

Condicional simple o Pospretérito

apuncharía
apuncharías
apuncharía
apuncharíamos
apuncharíais / apuncharían
apuncharían

Pretérito imperfecto o Pretérito

apunchara o apunchase
apuncharas o apunchases
apunchara o apunchase
apuncháramos o apunchásemos
apuncharais o apunchaseis / apuncharan o apunchasen
apuncharan o apunchasen

Pretérito perfecto simple o Pretérito

apunché
apunchaste
apunchó
apunchamos
apunchasteis / apuncharon
apuncharon

Futuro simple o Futuro

apunchare
apunchares
apunchare
apuncháremos
apunchareis / apuncharen
apuncharen

IMPERATIVO
apuncha (tú) / apunchá (vos)
apunchad (vosotros) / apunchen (ustedes)

Diccionario de la lengua española (2001)
Real Academia Española © Todos los derechos reservados

cerrar

Buscador general de la RAE