Diccionario de la lengua española (2001)

FORMAS NO PERSONALES

Infinitivo

marranear

Participio

marraneado

Gerundio

marraneando

INDICATIVO
SUBJUNTIVO

Presente

marraneo
marraneas / marraneás
marranea
marraneamos
marraneáis / marranean
marranean

Futuro simple o Futuro

marranearé
marranearás
marraneará
marranearemos
marranearéis / marranearán
marranearán

Presente

marranee
marranees
marranee
marraneemos
marraneéis / marraneen
marraneen

Pretérito imperfecto o Copretérito

marraneaba
marraneabas
marraneaba
marraneábamos
marraneabais / marraneaban
marraneaban

Condicional simple o Pospretérito

marranearía
marranearías
marranearía
marranearíamos
marranearíais / marranearían
marranearían

Pretérito imperfecto o Pretérito

marraneara o marranease
marranearas o marraneases
marraneara o marranease
marraneáramos o marraneásemos
marranearais o marraneaseis / marranearan o marraneasen
marranearan o marraneasen

Pretérito perfecto simple o Pretérito

marraneé
marraneaste
marraneó
marraneamos
marraneasteis / marranearon
marranearon

Futuro simple o Futuro

marraneare
marraneares
marraneare
marraneáremos
marraneareis / marranearen
marranearen

IMPERATIVO
marranea (tú) / marraneá (vos)
marranead (vosotros) / marraneen (ustedes)

Diccionario de la lengua española (2001)
Real Academia Española © Todos los derechos reservados

cerrar

Buscador general de la RAE