Diccionario de la lengua española (2001)

FORMAS NO PERSONALES

Infinitivo

repuchar

Participio

repuchado

Gerundio

repuchando

INDICATIVO
SUBJUNTIVO

Presente

repucho
repuchas / repuchás
repucha
repuchamos
repucháis / repuchan
repuchan

Futuro simple o Futuro

repucharé
repucharás
repuchará
repucharemos
repucharéis / repucharán
repucharán

Presente

repuche
repuches
repuche
repuchemos
repuchéis / repuchen
repuchen

Pretérito imperfecto o Copretérito

repuchaba
repuchabas
repuchaba
repuchábamos
repuchabais / repuchaban
repuchaban

Condicional simple o Pospretérito

repucharía
repucharías
repucharía
repucharíamos
repucharíais / repucharían
repucharían

Pretérito imperfecto o Pretérito

repuchara o repuchase
repucharas o repuchases
repuchara o repuchase
repucháramos o repuchásemos
repucharais o repuchaseis / repucharan o repuchasen
repucharan o repuchasen

Pretérito perfecto simple o Pretérito

repuché
repuchaste
repuchó
repuchamos
repuchasteis / repucharon
repucharon

Futuro simple o Futuro

repuchare
repuchares
repuchare
repucháremos
repuchareis / repucharen
repucharen

IMPERATIVO
repucha (tú) / repuchá (vos)
repuchad (vosotros) / repuchen (ustedes)

Diccionario de la lengua española (2001)
Real Academia Española © Todos los derechos reservados

cerrar

Buscador general de la RAE