Diccionario de la lengua española (2001)

FORMAS NO PERSONALES

Infinitivo

calimbar

Participio

calimbado

Gerundio

calimbando

INDICATIVO
SUBJUNTIVO

Presente

calimbo
calimbas / calimbás
calimba
calimbamos
calimbáis / calimban
calimban

Futuro simple o Futuro

calimbaré
calimbarás
calimbará
calimbaremos
calimbaréis / calimbarán
calimbarán

Presente

calimbe
calimbes
calimbe
calimbemos
calimbéis / calimben
calimben

Pretérito imperfecto o Copretérito

calimbaba
calimbabas
calimbaba
calimbábamos
calimbabais / calimbaban
calimbaban

Condicional simple o Pospretérito

calimbaría
calimbarías
calimbaría
calimbaríamos
calimbaríais / calimbarían
calimbarían

Pretérito imperfecto o Pretérito

calimbara o calimbase
calimbaras o calimbases
calimbara o calimbase
calimbáramos o calimbásemos
calimbarais o calimbaseis / calimbaran o calimbasen
calimbaran o calimbasen

Pretérito perfecto simple o Pretérito

calimbé
calimbaste
calimbó
calimbamos
calimbasteis / calimbaron
calimbaron

Futuro simple o Futuro

calimbare
calimbares
calimbare
calimbáremos
calimbareis / calimbaren
calimbaren

IMPERATIVO
calimba (tú) / calimbá (vos)
calimbad (vosotros) / calimben (ustedes)

Diccionario de la lengua española (2001)
Real Academia Española © Todos los derechos reservados

cerrar

Buscador general de la RAE