Diccionario de la lengua española (2001)

FORMAS NO PERSONALES

Infinitivo

camotear

Participio

camoteado

Gerundio

camoteando

INDICATIVO
SUBJUNTIVO

Presente

camoteo
camoteas / camoteás
camotea
camoteamos
camoteáis / camotean
camotean

Futuro simple o Futuro

camotearé
camotearás
camoteará
camotearemos
camotearéis / camotearán
camotearán

Presente

camotee
camotees
camotee
camoteemos
camoteéis / camoteen
camoteen

Pretérito imperfecto o Copretérito

camoteaba
camoteabas
camoteaba
camoteábamos
camoteabais / camoteaban
camoteaban

Condicional simple o Pospretérito

camotearía
camotearías
camotearía
camotearíamos
camotearíais / camotearían
camotearían

Pretérito imperfecto o Pretérito

camoteara o camotease
camotearas o camoteases
camoteara o camotease
camoteáramos o camoteásemos
camotearais o camoteaseis / camotearan o camoteasen
camotearan o camoteasen

Pretérito perfecto simple o Pretérito

camoteé
camoteaste
camoteó
camoteamos
camoteasteis / camotearon
camotearon

Futuro simple o Futuro

camoteare
camoteares
camoteare
camoteáremos
camoteareis / camotearen
camotearen

IMPERATIVO
camotea (tú) / camoteá (vos)
camotead (vosotros) / camoteen (ustedes)

Diccionario de la lengua española (2001)
Real Academia Española © Todos los derechos reservados

cerrar

Buscador general de la RAE