Diccionario de la lengua española (2001)

FORMAS NO PERSONALES

Infinitivo

ataviar

Participio

ataviado

Gerundio

ataviando

INDICATIVO
SUBJUNTIVO

Presente

atavío
atavías / ataviás
atavía
ataviamos
ataviáis / atavían
atavían

Futuro simple o Futuro

ataviaré
ataviarás
ataviará
ataviaremos
ataviaréis / ataviarán
ataviarán

Presente

atavíe
atavíes
atavíe
ataviemos
ataviéis / atavíen
atavíen

Pretérito imperfecto o Copretérito

ataviaba
ataviabas
ataviaba
ataviábamos
ataviabais / ataviaban
ataviaban

Condicional simple o Pospretérito

ataviaría
ataviarías
ataviaría
ataviaríamos
ataviaríais / ataviarían
ataviarían

Pretérito imperfecto o Pretérito

ataviara o ataviase
ataviaras o ataviases
ataviara o ataviase
ataviáramos o ataviásemos
ataviarais o ataviaseis / ataviaran o ataviasen
ataviaran o ataviasen

Pretérito perfecto simple o Pretérito

atavié
ataviaste
atavió
ataviamos
ataviasteis / ataviaron
ataviaron

Futuro simple o Futuro

ataviare
ataviares
ataviare
ataviáremos
ataviareis / ataviaren
ataviaren

IMPERATIVO
atavía (tú) / ataviá (vos)
ataviad (vosotros) / atavíen (ustedes)

Diccionario de la lengua española (2001)
Real Academia Española © Todos los derechos reservados

cerrar

Buscador general de la RAE