Diccionario de la lengua española (2001)

FORMAS NO PERSONALES

Infinitivo

eterizar

Participio

eterizado

Gerundio

eterizando

INDICATIVO
SUBJUNTIVO

Presente

eterizo
eterizas / eterizás
eteriza
eterizamos
eterizáis / eterizan
eterizan

Futuro simple o Futuro

eterizaré
eterizarás
eterizará
eterizaremos
eterizaréis / eterizarán
eterizarán

Presente

eterice
eterices
eterice
etericemos
etericéis / etericen
etericen

Pretérito imperfecto o Copretérito

eterizaba
eterizabas
eterizaba
eterizábamos
eterizabais / eterizaban
eterizaban

Condicional simple o Pospretérito

eterizaría
eterizarías
eterizaría
eterizaríamos
eterizaríais / eterizarían
eterizarían

Pretérito imperfecto o Pretérito

eterizara o eterizase
eterizaras o eterizases
eterizara o eterizase
eterizáramos o eterizásemos
eterizarais o eterizaseis / eterizaran o eterizasen
eterizaran o eterizasen

Pretérito perfecto simple o Pretérito

etericé
eterizaste
eterizó
eterizamos
eterizasteis / eterizaron
eterizaron

Futuro simple o Futuro

eterizare
eterizares
eterizare
eterizáremos
eterizareis / eterizaren
eterizaren

IMPERATIVO
eteriza (tú) / eterizá (vos)
eterizad (vosotros) / etericen (ustedes)

Diccionario de la lengua española (2001)
Real Academia Española © Todos los derechos reservados

cerrar

Buscador general de la RAE