Diccionario de la lengua española (2001)

FORMAS NO PERSONALES

Infinitivo

apotrerar

Participio

apotrerado

Gerundio

apotrerando

INDICATIVO
SUBJUNTIVO

Presente

apotrero
apotreras / apotrerás
apotrera
apotreramos
apotreráis / apotreran
apotreran

Futuro simple o Futuro

apotreraré
apotrerarás
apotrerará
apotreraremos
apotreraréis / apotrerarán
apotrerarán

Presente

apotrere
apotreres
apotrere
apotreremos
apotreréis / apotreren
apotreren

Pretérito imperfecto o Copretérito

apotreraba
apotrerabas
apotreraba
apotrerábamos
apotrerabais / apotreraban
apotreraban

Condicional simple o Pospretérito

apotreraría
apotrerarías
apotreraría
apotreraríamos
apotreraríais / apotrerarían
apotrerarían

Pretérito imperfecto o Pretérito

apotrerara o apotrerase
apotreraras o apotrerases
apotrerara o apotrerase
apotreráramos o apotrerásemos
apotrerarais o apotreraseis / apotreraran o apotrerasen
apotreraran o apotrerasen

Pretérito perfecto simple o Pretérito

apotreré
apotreraste
apotreró
apotreramos
apotrerasteis / apotreraron
apotreraron

Futuro simple o Futuro

apotrerare
apotrerares
apotrerare
apotreráremos
apotrerareis / apotreraren
apotreraren

IMPERATIVO
apotrera (tú) / apotrerá (vos)
apotrerad (vosotros) / apotreren (ustedes)

Diccionario de la lengua española (2001)
Real Academia Española © Todos los derechos reservados

cerrar

Buscador general de la RAE