Diccionario de la lengua española (2001)

FORMAS NO PERSONALES

Infinitivo

rebautizar

Participio

rebautizado

Gerundio

rebautizando

INDICATIVO
SUBJUNTIVO

Presente

rebautizo
rebautizas / rebautizás
rebautiza
rebautizamos
rebautizáis / rebautizan
rebautizan

Futuro simple o Futuro

rebautizaré
rebautizarás
rebautizará
rebautizaremos
rebautizaréis / rebautizarán
rebautizarán

Presente

rebautice
rebautices
rebautice
rebauticemos
rebauticéis / rebauticen
rebauticen

Pretérito imperfecto o Copretérito

rebautizaba
rebautizabas
rebautizaba
rebautizábamos
rebautizabais / rebautizaban
rebautizaban

Condicional simple o Pospretérito

rebautizaría
rebautizarías
rebautizaría
rebautizaríamos
rebautizaríais / rebautizarían
rebautizarían

Pretérito imperfecto o Pretérito

rebautizara o rebautizase
rebautizaras o rebautizases
rebautizara o rebautizase
rebautizáramos o rebautizásemos
rebautizarais o rebautizaseis / rebautizaran o rebautizasen
rebautizaran o rebautizasen

Pretérito perfecto simple o Pretérito

rebauticé
rebautizaste
rebautizó
rebautizamos
rebautizasteis / rebautizaron
rebautizaron

Futuro simple o Futuro

rebautizare
rebautizares
rebautizare
rebautizáremos
rebautizareis / rebautizaren
rebautizaren

IMPERATIVO
rebautiza (tú) / rebautizá (vos)
rebautizad (vosotros) / rebauticen (ustedes)

Diccionario de la lengua española (2001)
Real Academia Española © Todos los derechos reservados

cerrar

Buscador general de la RAE