Diccionario de la lengua española (2001)

FORMAS NO PERSONALES

Infinitivo

deshabituar

Participio

deshabituado

Gerundio

deshabituando

INDICATIVO
SUBJUNTIVO

Presente

deshabitúo
deshabitúas / deshabituás
deshabitúa
deshabituamos
deshabituáis / deshabitúan
deshabitúan

Futuro simple o Futuro

deshabituaré
deshabituarás
deshabituará
deshabituaremos
deshabituaréis / deshabituarán
deshabituarán

Presente

deshabitúe
deshabitúes
deshabitúe
deshabituemos
deshabituéis / deshabitúen
deshabitúen

Pretérito imperfecto o Copretérito

deshabituaba
deshabituabas
deshabituaba
deshabituábamos
deshabituabais / deshabituaban
deshabituaban

Condicional simple o Pospretérito

deshabituaría
deshabituarías
deshabituaría
deshabituaríamos
deshabituaríais / deshabituarían
deshabituarían

Pretérito imperfecto o Pretérito

deshabituara o deshabituase
deshabituaras o deshabituases
deshabituara o deshabituase
deshabituáramos o deshabituásemos
deshabituarais o deshabituaseis / deshabituaran o deshabituasen
deshabituaran o deshabituasen

Pretérito perfecto simple o Pretérito

deshabitué
deshabituaste
deshabituó
deshabituamos
deshabituasteis / deshabituaron
deshabituaron

Futuro simple o Futuro

deshabituare
deshabituares
deshabituare
deshabituáremos
deshabituareis / deshabituaren
deshabituaren

IMPERATIVO
deshabitúa (tú) / deshabituá (vos)
deshabituad (vosotros) / deshabitúen (ustedes)

Diccionario de la lengua española (2001)
Real Academia Española © Todos los derechos reservados

cerrar

Buscador general de la RAE