Diccionario de la lengua española (2001)

FORMAS NO PERSONALES

Infinitivo

insonorizar

Participio

insonorizado

Gerundio

insonorizando

INDICATIVO
SUBJUNTIVO

Presente

insonorizo
insonorizas / insonorizás
insonoriza
insonorizamos
insonorizáis / insonorizan
insonorizan

Futuro simple o Futuro

insonorizaré
insonorizarás
insonorizará
insonorizaremos
insonorizaréis / insonorizarán
insonorizarán

Presente

insonorice
insonorices
insonorice
insonoricemos
insonoricéis / insonoricen
insonoricen

Pretérito imperfecto o Copretérito

insonorizaba
insonorizabas
insonorizaba
insonorizábamos
insonorizabais / insonorizaban
insonorizaban

Condicional simple o Pospretérito

insonorizaría
insonorizarías
insonorizaría
insonorizaríamos
insonorizaríais / insonorizarían
insonorizarían

Pretérito imperfecto o Pretérito

insonorizara o insonorizase
insonorizaras o insonorizases
insonorizara o insonorizase
insonorizáramos o insonorizásemos
insonorizarais o insonorizaseis / insonorizaran o insonorizasen
insonorizaran o insonorizasen

Pretérito perfecto simple o Pretérito

insonoricé
insonorizaste
insonorizó
insonorizamos
insonorizasteis / insonorizaron
insonorizaron

Futuro simple o Futuro

insonorizare
insonorizares
insonorizare
insonorizáremos
insonorizareis / insonorizaren
insonorizaren

IMPERATIVO
insonoriza (tú) / insonorizá (vos)
insonorizad (vosotros) / insonoricen (ustedes)

Diccionario de la lengua española (2001)
Real Academia Española © Todos los derechos reservados

cerrar

Buscador general de la RAE