Diccionario de la lengua española (2001)

FORMAS NO PERSONALES

Infinitivo

afoscarse

Participio

afoscado

Gerundio

afoscándome, afoscándote, etc.

INDICATIVO
SUBJUNTIVO

Presente

me afosco
te afoscas / te afoscás
se afosca
nos afoscamos
os afoscáis / se afoscan
se afoscan

Futuro simple o Futuro

me afoscaré
te afoscarás
se afoscará
nos afoscaremos
os afoscaréis / se afoscarán
se afoscarán

Presente

me afosque
te afosques
se afosque
nos afosquemos
os afosquéis / se afosquen
se afosquen

Pretérito imperfecto o Copretérito

me afoscaba
te afoscabas
se afoscaba
nos afoscábamos
os afoscabais / se afoscaban
se afoscaban

Condicional simple o Pospretérito

me afoscaría
te afoscarías
se afoscaría
nos afoscaríamos
os afoscaríais / se afoscarían
se afoscarían

Pretérito imperfecto o Pretérito

me afoscara o me afoscase
te afoscaras o te afoscases
se afoscara o se afoscase
nos afoscáramos o nos afoscásemos
os afoscarais u os afoscaseis / se afoscaran o se afoscasen
se afoscaran o se afoscasen

Pretérito perfecto simple o Pretérito

me afosqué
te afoscaste
se afoscó
nos afoscamos
os afoscasteis / se afoscaron
se afoscaron

Futuro simple o Futuro

me afoscare
te afoscares
se afoscare
nos afoscáremos
os afoscareis / se afoscaren
se afoscaren

IMPERATIVO
afóscate (tú) / afoscate (vos)
afoscaos (vosotros) / afósquense (ustedes)

Diccionario de la lengua española (2001)
Real Academia Española © Todos los derechos reservados

cerrar

Buscador general de la RAE