Diccionario de la lengua española (2001)

FORMAS NO PERSONALES

Infinitivo

intestar

Participio

intestado

Gerundio

intestando

INDICATIVO
SUBJUNTIVO

Presente

intesto
intestas / intestás
intesta
intestamos
intestáis / intestan
intestan

Futuro simple o Futuro

intestaré
intestarás
intestará
intestaremos
intestaréis / intestarán
intestarán

Presente

inteste
intestes
inteste
intestemos
intestéis / intesten
intesten

Pretérito imperfecto o Copretérito

intestaba
intestabas
intestaba
intestábamos
intestabais / intestaban
intestaban

Condicional simple o Pospretérito

intestaría
intestarías
intestaría
intestaríamos
intestaríais / intestarían
intestarían

Pretérito imperfecto o Pretérito

intestara o intestase
intestaras o intestases
intestara o intestase
intestáramos o intestásemos
intestarais o intestaseis / intestaran o intestasen
intestaran o intestasen

Pretérito perfecto simple o Pretérito

intesté
intestaste
intestó
intestamos
intestasteis / intestaron
intestaron

Futuro simple o Futuro

intestare
intestares
intestare
intestáremos
intestareis / intestaren
intestaren

IMPERATIVO
intesta (tú) / intestá (vos)
intestad (vosotros) / intesten (ustedes)

Diccionario de la lengua española (2001)
Real Academia Española © Todos los derechos reservados

cerrar

Buscador general de la RAE