Diccionario de la lengua española (2001)

FORMAS NO PERSONALES

Infinitivo

apelgararse

Participio

apelgarado

Gerundio

apelgarándome, apelgarándote, etc.

INDICATIVO
SUBJUNTIVO

Presente

me apelgaro
te apelgaras / te apelgarás
se apelgara
nos apelgaramos
os apelgaráis / se apelgaran
se apelgaran

Futuro simple o Futuro

me apelgararé
te apelgararás
se apelgarará
nos apelgararemos
os apelgararéis / se apelgararán
se apelgararán

Presente

me apelgare
te apelgares
se apelgare
nos apelgaremos
os apelgaréis / se apelgaren
se apelgaren

Pretérito imperfecto o Copretérito

me apelgaraba
te apelgarabas
se apelgaraba
nos apelgarábamos
os apelgarabais / se apelgaraban
se apelgaraban

Condicional simple o Pospretérito

me apelgararía
te apelgararías
se apelgararía
nos apelgararíamos
os apelgararíais / se apelgararían
se apelgararían

Pretérito imperfecto o Pretérito

me apelgarara o me apelgarase
te apelgararas o te apelgarases
se apelgarara o se apelgarase
nos apelgaráramos o nos apelgarásemos
os apelgararais u os apelgaraseis / se apelgararan o se apelgarasen
se apelgararan o se apelgarasen

Pretérito perfecto simple o Pretérito

me apelgaré
te apelgaraste
se apelgaró
nos apelgaramos
os apelgarasteis / se apelgararon
se apelgararon

Futuro simple o Futuro

me apelgarare
te apelgarares
se apelgarare
nos apelgaráremos
os apelgarareis / se apelgararen
se apelgararen

IMPERATIVO
apelgárate (tú) / apelgarate (vos)
apelgaraos (vosotros) / apelgárense (ustedes)

Diccionario de la lengua española (2001)
Real Academia Española © Todos los derechos reservados

cerrar

Buscador general de la RAE