Diccionario de la lengua española (2001)

FORMAS NO PERSONALES

Infinitivo

atafagar

Participio

atafagado

Gerundio

atafagando

INDICATIVO
SUBJUNTIVO

Presente

atafago
atafagas / atafagás
atafaga
atafagamos
atafagáis / atafagan
atafagan

Futuro simple o Futuro

atafagaré
atafagarás
atafagará
atafagaremos
atafagaréis / atafagarán
atafagarán

Presente

atafague
atafagues
atafague
atafaguemos
atafaguéis / atafaguen
atafaguen

Pretérito imperfecto o Copretérito

atafagaba
atafagabas
atafagaba
atafagábamos
atafagabais / atafagaban
atafagaban

Condicional simple o Pospretérito

atafagaría
atafagarías
atafagaría
atafagaríamos
atafagaríais / atafagarían
atafagarían

Pretérito imperfecto o Pretérito

atafagara o atafagase
atafagaras o atafagases
atafagara o atafagase
atafagáramos o atafagásemos
atafagarais o atafagaseis / atafagaran o atafagasen
atafagaran o atafagasen

Pretérito perfecto simple o Pretérito

atafagué
atafagaste
atafagó
atafagamos
atafagasteis / atafagaron
atafagaron

Futuro simple o Futuro

atafagare
atafagares
atafagare
atafagáremos
atafagareis / atafagaren
atafagaren

IMPERATIVO
atafaga (tú) / atafagá (vos)
atafagad (vosotros) / atafaguen (ustedes)

Diccionario de la lengua española (2001)
Real Academia Española © Todos los derechos reservados

cerrar

Buscador general de la RAE