Diccionario de la lengua española (2001)

FORMAS NO PERSONALES

Infinitivo

atesorar

Participio

atesorado

Gerundio

atesorando

INDICATIVO
SUBJUNTIVO

Presente

atesoro
atesoras / atesorás
atesora
atesoramos
atesoráis / atesoran
atesoran

Futuro simple o Futuro

atesoraré
atesorarás
atesorará
atesoraremos
atesoraréis / atesorarán
atesorarán

Presente

atesore
atesores
atesore
atesoremos
atesoréis / atesoren
atesoren

Pretérito imperfecto o Copretérito

atesoraba
atesorabas
atesoraba
atesorábamos
atesorabais / atesoraban
atesoraban

Condicional simple o Pospretérito

atesoraría
atesorarías
atesoraría
atesoraríamos
atesoraríais / atesorarían
atesorarían

Pretérito imperfecto o Pretérito

atesorara o atesorase
atesoraras o atesorases
atesorara o atesorase
atesoráramos o atesorásemos
atesorarais o atesoraseis / atesoraran o atesorasen
atesoraran o atesorasen

Pretérito perfecto simple o Pretérito

atesoré
atesoraste
atesoró
atesoramos
atesorasteis / atesoraron
atesoraron

Futuro simple o Futuro

atesorare
atesorares
atesorare
atesoráremos
atesorareis / atesoraren
atesoraren

IMPERATIVO
atesora (tú) / atesorá (vos)
atesorad (vosotros) / atesoren (ustedes)

Diccionario de la lengua española (2001)
Real Academia Española © Todos los derechos reservados

cerrar

Buscador general de la RAE