Diccionario de la lengua española (2001)

FORMAS NO PERSONALES

Infinitivo

aproar

Participio

aproado

Gerundio

aproando

INDICATIVO
SUBJUNTIVO

Presente

aproo
aproas / aproás
aproa
aproamos
aproáis / aproan
aproan

Futuro simple o Futuro

aproaré
aproarás
aproará
aproaremos
aproaréis / aproarán
aproarán

Presente

aproe
aproes
aproe
aproemos
aproéis / aproen
aproen

Pretérito imperfecto o Copretérito

aproaba
aproabas
aproaba
aproábamos
aproabais / aproaban
aproaban

Condicional simple o Pospretérito

aproaría
aproarías
aproaría
aproaríamos
aproaríais / aproarían
aproarían

Pretérito imperfecto o Pretérito

aproara o aproase
aproaras o aproases
aproara o aproase
aproáramos o aproásemos
aproarais o aproaseis / aproaran o aproasen
aproaran o aproasen

Pretérito perfecto simple o Pretérito

aproé
aproaste
aproó
aproamos
aproasteis / aproaron
aproaron

Futuro simple o Futuro

aproare
aproares
aproare
aproáremos
aproareis / aproaren
aproaren

IMPERATIVO
aproa (tú) / aproá (vos)
aproad (vosotros) / aproen (ustedes)

Diccionario de la lengua española (2001)
Real Academia Española © Todos los derechos reservados

cerrar

Buscador general de la RAE