Diccionario de la lengua española (2001)

FORMAS NO PERSONALES

Infinitivo

enfardar

Participio

enfardado

Gerundio

enfardando

INDICATIVO
SUBJUNTIVO

Presente

enfardo
enfardas / enfardás
enfarda
enfardamos
enfardáis / enfardan
enfardan

Futuro simple o Futuro

enfardaré
enfardarás
enfardará
enfardaremos
enfardaréis / enfardarán
enfardarán

Presente

enfarde
enfardes
enfarde
enfardemos
enfardéis / enfarden
enfarden

Pretérito imperfecto o Copretérito

enfardaba
enfardabas
enfardaba
enfardábamos
enfardabais / enfardaban
enfardaban

Condicional simple o Pospretérito

enfardaría
enfardarías
enfardaría
enfardaríamos
enfardaríais / enfardarían
enfardarían

Pretérito imperfecto o Pretérito

enfardara o enfardase
enfardaras o enfardases
enfardara o enfardase
enfardáramos o enfardásemos
enfardarais o enfardaseis / enfardaran o enfardasen
enfardaran o enfardasen

Pretérito perfecto simple o Pretérito

enfardé
enfardaste
enfardó
enfardamos
enfardasteis / enfardaron
enfardaron

Futuro simple o Futuro

enfardare
enfardares
enfardare
enfardáremos
enfardareis / enfardaren
enfardaren

IMPERATIVO
enfarda (tú) / enfardá (vos)
enfardad (vosotros) / enfarden (ustedes)

Diccionario de la lengua española (2001)
Real Academia Española © Todos los derechos reservados

cerrar

Buscador general de la RAE