Diccionario de la lengua española (2001)

FORMAS NO PERSONALES

Infinitivo

candonguear

Participio

candongueado

Gerundio

candongueando

INDICATIVO
SUBJUNTIVO

Presente

candongueo
candongueas / candongueás
candonguea
candongueamos
candongueáis / candonguean
candonguean

Futuro simple o Futuro

candonguearé
candonguearás
candongueará
candonguearemos
candonguearéis / candonguearán
candonguearán

Presente

candonguee
candonguees
candonguee
candongueemos
candongueéis / candongueen
candongueen

Pretérito imperfecto o Copretérito

candongueaba
candongueabas
candongueaba
candongueábamos
candongueabais / candongueaban
candongueaban

Condicional simple o Pospretérito

candonguearía
candonguearías
candonguearía
candonguearíamos
candonguearíais / candonguearían
candonguearían

Pretérito imperfecto o Pretérito

candongueara o candonguease
candonguearas o candongueases
candongueara o candonguease
candongueáramos o candongueásemos
candonguearais o candongueaseis / candonguearan o candongueasen
candonguearan o candongueasen

Pretérito perfecto simple o Pretérito

candongueé
candongueaste
candongueó
candongueamos
candongueasteis / candonguearon
candonguearon

Futuro simple o Futuro

candongueare
candongueares
candongueare
candongueáremos
candongueareis / candonguearen
candonguearen

IMPERATIVO
candonguea (tú) / candongueá (vos)
candonguead (vosotros) / candongueen (ustedes)

Diccionario de la lengua española (2001)
Real Academia Española © Todos los derechos reservados

cerrar

Buscador general de la RAE