Diccionario de la lengua española (2001)

FORMAS NO PERSONALES

Infinitivo

exultar

Participio

exultado

Gerundio

exultando

INDICATIVO
SUBJUNTIVO

Presente

exulto
exultas / exultás
exulta
exultamos
exultáis / exultan
exultan

Futuro simple o Futuro

exultaré
exultarás
exultará
exultaremos
exultaréis / exultarán
exultarán

Presente

exulte
exultes
exulte
exultemos
exultéis / exulten
exulten

Pretérito imperfecto o Copretérito

exultaba
exultabas
exultaba
exultábamos
exultabais / exultaban
exultaban

Condicional simple o Pospretérito

exultaría
exultarías
exultaría
exultaríamos
exultaríais / exultarían
exultarían

Pretérito imperfecto o Pretérito

exultara o exultase
exultaras o exultases
exultara o exultase
exultáramos o exultásemos
exultarais o exultaseis / exultaran o exultasen
exultaran o exultasen

Pretérito perfecto simple o Pretérito

exulté
exultaste
exultó
exultamos
exultasteis / exultaron
exultaron

Futuro simple o Futuro

exultare
exultares
exultare
exultáremos
exultareis / exultaren
exultaren

IMPERATIVO
exulta (tú) / exultá (vos)
exultad (vosotros) / exulten (ustedes)

Diccionario de la lengua española (2001)
Real Academia Española © Todos los derechos reservados

cerrar

Buscador general de la RAE