Diccionario de la lengua española (2001)

FORMAS NO PERSONALES

Infinitivo

esturrear

Participio

esturreado

Gerundio

esturreando

INDICATIVO
SUBJUNTIVO

Presente

esturreo
esturreas / esturreás
esturrea
esturreamos
esturreáis / esturrean
esturrean

Futuro simple o Futuro

esturrearé
esturrearás
esturreará
esturrearemos
esturrearéis / esturrearán
esturrearán

Presente

esturree
esturrees
esturree
esturreemos
esturreéis / esturreen
esturreen

Pretérito imperfecto o Copretérito

esturreaba
esturreabas
esturreaba
esturreábamos
esturreabais / esturreaban
esturreaban

Condicional simple o Pospretérito

esturrearía
esturrearías
esturrearía
esturrearíamos
esturrearíais / esturrearían
esturrearían

Pretérito imperfecto o Pretérito

esturreara o esturrease
esturrearas o esturreases
esturreara o esturrease
esturreáramos o esturreásemos
esturrearais o esturreaseis / esturrearan o esturreasen
esturrearan o esturreasen

Pretérito perfecto simple o Pretérito

esturreé
esturreaste
esturreó
esturreamos
esturreasteis / esturrearon
esturrearon

Futuro simple o Futuro

esturreare
esturreares
esturreare
esturreáremos
esturreareis / esturrearen
esturrearen

IMPERATIVO
esturrea (tú) / esturreá (vos)
esturread (vosotros) / esturreen (ustedes)

Diccionario de la lengua española (2001)
Real Academia Española © Todos los derechos reservados

cerrar

Buscador general de la RAE