Diccionario de la lengua española (2001)

FORMAS NO PERSONALES

Infinitivo

desenganchar

Participio

desenganchado

Gerundio

desenganchando

INDICATIVO
SUBJUNTIVO

Presente

desengancho
desenganchas / desenganchás
desengancha
desenganchamos
desengancháis / desenganchan
desenganchan

Futuro simple o Futuro

desengancharé
desengancharás
desenganchará
desengancharemos
desengancharéis / desengancharán
desengancharán

Presente

desenganche
desenganches
desenganche
desenganchemos
desenganchéis / desenganchen
desenganchen

Pretérito imperfecto o Copretérito

desenganchaba
desenganchabas
desenganchaba
desenganchábamos
desenganchabais / desenganchaban
desenganchaban

Condicional simple o Pospretérito

desengancharía
desengancharías
desengancharía
desengancharíamos
desengancharíais / desengancharían
desengancharían

Pretérito imperfecto o Pretérito

desenganchara o desenganchase
desengancharas o desenganchases
desenganchara o desenganchase
desengancháramos o desenganchásemos
desengancharais o desenganchaseis / desengancharan o desenganchasen
desengancharan o desenganchasen

Pretérito perfecto simple o Pretérito

desenganché
desenganchaste
desenganchó
desenganchamos
desenganchasteis / desengancharon
desengancharon

Futuro simple o Futuro

desenganchare
desenganchares
desenganchare
desengancháremos
desenganchareis / desengancharen
desengancharen

IMPERATIVO
desengancha (tú) / desenganchá (vos)
desenganchad (vosotros) / desenganchen (ustedes)

Diccionario de la lengua española (2001)
Real Academia Española © Todos los derechos reservados

cerrar

Buscador general de la RAE