Diccionario de la lengua española (2001)

FORMAS NO PERSONALES

Infinitivo

censar

Participio

censado

Gerundio

censando

INDICATIVO
SUBJUNTIVO

Presente

censo
censas / censás
censa
censamos
censáis / censan
censan

Futuro simple o Futuro

censaré
censarás
censará
censaremos
censaréis / censarán
censarán

Presente

cense
censes
cense
censemos
censéis / censen
censen

Pretérito imperfecto o Copretérito

censaba
censabas
censaba
censábamos
censabais / censaban
censaban

Condicional simple o Pospretérito

censaría
censarías
censaría
censaríamos
censaríais / censarían
censarían

Pretérito imperfecto o Pretérito

censara o censase
censaras o censases
censara o censase
censáramos o censásemos
censarais o censaseis / censaran o censasen
censaran o censasen

Pretérito perfecto simple o Pretérito

censé
censaste
censó
censamos
censasteis / censaron
censaron

Futuro simple o Futuro

censare
censares
censare
censáremos
censareis / censaren
censaren

IMPERATIVO
censa (tú) / censá (vos)
censad (vosotros) / censen (ustedes)

Diccionario de la lengua española (2001)
Real Academia Española © Todos los derechos reservados

cerrar

Buscador general de la RAE