Diccionario de la lengua española (2001)

FORMAS NO PERSONALES

Infinitivo

enristrar

Participio

enristrado

Gerundio

enristrando

INDICATIVO
SUBJUNTIVO

Presente

enristro
enristras / enristrás
enristra
enristramos
enristráis / enristran
enristran

Futuro simple o Futuro

enristraré
enristrarás
enristrará
enristraremos
enristraréis / enristrarán
enristrarán

Presente

enristre
enristres
enristre
enristremos
enristréis / enristren
enristren

Pretérito imperfecto o Copretérito

enristraba
enristrabas
enristraba
enristrábamos
enristrabais / enristraban
enristraban

Condicional simple o Pospretérito

enristraría
enristrarías
enristraría
enristraríamos
enristraríais / enristrarían
enristrarían

Pretérito imperfecto o Pretérito

enristrara o enristrase
enristraras o enristrases
enristrara o enristrase
enristráramos o enristrásemos
enristrarais o enristraseis / enristraran o enristrasen
enristraran o enristrasen

Pretérito perfecto simple o Pretérito

enristré
enristraste
enristró
enristramos
enristrasteis / enristraron
enristraron

Futuro simple o Futuro

enristrare
enristrares
enristrare
enristráremos
enristrareis / enristraren
enristraren

IMPERATIVO
enristra (tú) / enristrá (vos)
enristrad (vosotros) / enristren (ustedes)

Diccionario de la lengua española (2001)
Real Academia Española © Todos los derechos reservados

cerrar

Buscador general de la RAE